ANAYA HİZMETİN KARŞILIĞI PEYGAMBER KOMŞULUĞU
Hz. Mûsâ birgün Tûr dağında Allâhü Teâlâ’ya “Yâ Rabbi, cennette benim komşum ve arkadaşım kim ise görmek istiyorum.” dedi.
Allâhü Teâlâ “Ey Mûsâ, falan beldeye git. Orada senin ümmetinden şu şekil ve sûrette bir kasap var.
İşte, senin komşun odur.” buyurdu. Hz. Mûsâ gidip târif edilen kasabı buldu. Bir müddet oturdular. Akşam olunca kasap Hz. Mûsâ’yı evine götürüp o gece müsâfir etti.
Getirdiği etleri güzelce pişirip hazırladıktan sonra yaşlı ve zayıf bir kadının üstünü başını temizleyip sofraya yanaştırmış ve kendi eliyle hazırladığı yemekten yedirmişti.
Hz. Mûsâ bu hâle hayret etti. Kadının dudaklarının hareketini gördü ve kasaba, “Oğlum, bu hizmetin ne hoştur. Bu yaşlı kadın kimdir.” diye sordu. Kasap “Efendim, bu benim muhterem anamdır. Çok yaşlı olduğu için ihtiyaçlarını ben karşılarım. Yedirir içirir, üstünü başını temizlerim.” dedi.
Hz. Mûsâ “Vâlidenin dudaklarının hareket ettiğini gördüm. Bir şeyler söylüyordu.” buyurdu. Kasap, “Efendim, anam yaptığım bu hizmetimden memnun olup bana hayır duâ ediyor.” ve dâimâ ‘Yâ Rabbi, ben oğlumdan râzıyım. Sen de râzı ol, Hakkımı helal ettim. Onu cennette peygamberimiz Hz. Mûsâ’ya komşu eyle’ diye duâ ediyor.” dedi.
Hz. Mûsâ, “Seni tebrik ederim. Ben sizin peygamberiniz Mûsâ’yım. Ben Rabb’imden, cennet-i a’lâda komşumun kim olduğunu görmek istediğimi arzettim. Allâhü Teâlâ da beni sana gönderdi. Bilesin ki benim komşum olmanı önce senin istidadın, sonra da annenin duâsı sâyesinde olmuştur.” buyurdu.
K I T A :
Mal sahibi mülk sahibi, Hani bunun ilk sahibi,
Mal da yalan mülk de yalan,
Var biraz da sen oyalan. (Yunus Emre)