ALLAHÜ TEÂLÂ’NIN PEYGAMBERLERİ VE KİTAPLARI
Bu âlem yok iken Allâhü Teâlâ hazretleri yoktan var etti ve Hz. Âdem (a.s.)’ı topraktan yarattı ve onun zür-
riyetiyle âlemi süsledi, Âdemoğluna gerek dünyâda ve
gerek âhirette lâzım olan hükümleri bildirmek için içle-
rinden bazılarına peygamberlik verdi. Peygamberleri
diğer insanlardan imtiyazlı kıldı ve onlara Cebrâîl (a.s.)
vâsıtasıyla emirlerini ve yasaklarını bildirdi. Onlar da bu
hükümleri Cebrâil aleyhisselâmın getirdiği gibi ümmet-
lerine teblîğ buyurdular.
Bütün peygamberlerin evveli Âdem (a.s.) ve âhiri Muhammed Mustafâ (a.s.) efendimizdir. Bu ikisinin arasında çok peygamberler gelip geçmiştir. Ama adedini ancak Allâhü Teâlâ hazretleri bilir. İsimleri Kur’ân-ı Kerîm’de geçen peygamberler şunlardır:
Âdem, İdrîs, Nûh, Hûd, Sâlih, İbrâhîm, Lût, İsmaîl, İshâk, Ya’kûb, Yûsuf, Eyyûb, Şuayb, Mûsâ, Hârûn, Dâvûd, Süleymân, Yûnus, İlyâs, Elyesa’, Zülkifl, Zekeriyyâ, Yahyâ, Îsâ, Muhammed Mustafâ (aleyhimüsselâm).
Kur’ân-ı Kerîm’de Üzeyr, Lokmân ve Zülkarneyn aleyhimüsselâmın da isimleri yazılıdır. Ancak onlar hakkında bâzı âlimler peygamberdir, bâzı âlimler de evliyadır, dediler.
Hazret-i Muhammed Habîbullah, Hz. İbrâhîm Halîlullah, Hz. Mûsâ Kelîmullah, Hz. Îsâ Rûhullah, Hz. Âdem Safiyyullah, Hz. Nûh Neciyyullâh’dır. Bu altısı bütün peygamberlerin efdalidir. Bütün peygamberlerin en fazîletlisi Muhammed Mustafâ (s.a.v.) Efendimizdir.
Allâhü Teâlâ insanların hidâyeti için peygamberlerine yüz suhuf ile dört kitâb indirmiştir ve cümlesini Cibrîl-i Emîn (a.s.) getirmiştir. Suhufun onu Hazret-i Âdem (a.s.)’a, ellisi Hazret-i Şît (a.s.)’a, otuzu Hazret-i İdrîs (a.s.)’a, onu Hazret-i İbrâhîm (a.s.)’a gelmiştir.
Dört kitâb; Tevrât-ı Şerîf Mûsâ (a.s.)’a, Zebûr-ı Şerîf Dâvûd (a.s.)’a, İncîl-i Şerîf Îsâ (a.s.)’a, Kur’ân-ı Kerîm âhir zamân peygamberi Muhammed Mustafâ (s.a.v.) Efendimiz hazretlerine verilmiştir.