Arap edebiyatçısı el-Meydânî Mecmau’l-Emsâl isimli kitabında 5.000 kadar Arap atasözünü ve bunların söyleniş sebeplerini anlatır. Bunlardan birisi şudur. “Ben aslında aslanın ak öküzü yediği gün yenildim.”*
Bir ormanda ak, kara ve kızıl üç öküz varmış. Aslanla beraber yaşıyorlarmış. Ancak aslana karşı ittifak edip beraber hareket ettikleri için aslanın onlara gücü yetmiyormuş. Aslan bir gün kara ve kızıl öküzlere, “Ak öküz yüzünden sizin burada olduğunuz avcılar tarafından hemen fark edilir. Çünkü onun rengi ak. Benim rengim de sizin renkleriniz gibidir. Bana izin verirseniz onu yiyeyim, orman bize kalsın.” demiş. Bu iki öküz “Tamam, yiyebilirsin.” demişler. Aslan da ak öküzü yakalayıp yemiş.
Aradan günler geçmiş, aslan kızıl öküze, “Bizim renklerimiz aynı, müsaade et de şu kara öküzü yiyeyim, orman bize kalsın.” demiş. Kızıl öküz de “Tamam, yiyebilirsin.” demiş. Aslan da kara öküzü yakalayıp yemiş.
Sonra da yalnız kalan kızıl öküze gelip, “Şimdi de seni yiyeceğim.” demiş. Kızıl öküz aslanın hilesini o zaman anlamış ‘Üç defa bağırarak bir şey söylememe izin ver.’ demiş. Aslan da izin vermiş. Kızıl öküz, “Ben aslında, aslanın ak öküzü yediği gün yenildim, yem oldum, kurban gittim.” diye bağırmış…
* Aslı şudur: İnnemâ ükiltü yevme ükile’s-sevru’l-ebyaz.