MÜSLÜMANLAR NİÇİN MUHÂREBE ETTİLER
İslamdan evvel birtakım zâlim hükümdarlar, memleketleri zabtedip mülklerini genişletmek, ahâlinin malıyla hazînelerini doldurmak ve mağlup ahâliyi esir ederek köle gibi kullanmak için muhârebe ederlerdi. Fakat İslâmiyette harpler ancak hakikatin ortaya çıkması ve adâletin yerini bulması, insanların bir kısım zâlimlerin zulmünden kurtulması için yapıldı. Hem de bu harbler hep düşmanın tecâvüzü üzerine yahut o tecâvüze karşı müdâfaa için yapıldı.
Hulâsa, Müslümanlık, tecâvüzî olarak kılıç çekmedi, düşman Müslüman olunca da onu din kardeşi saydı ve onun kanından ve malından elini çekti.
BEDİR MUHÂREBESİ
Resûlullah Efendimiz’in (s.a.v.) müşriklerle yaptığı ilk muharebe olan Bedir muhârebesi, Peygamber Efendimiz’in Mekke’den Medine’ye hicretinin ikinci yılında ve Ramazan ayı içinde oldu. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), müşriklerin Medine üstüne yapacakları hücûma meydan vermemek için ara sıra Medîne’den çıkıyor, Mekkelilerin Şam’a gidip gelen ve Medine yakınlarından geçen kervanlarını sıkıştırıyordu.
Yine böyle bir kervan, Şam’dan dönerken Peygamberimiz aleyhissalâtü vesselâm bunu tutmak istedi ve
305 kişilik bir kuvvetle yola çıktı. Medine’de hasta olanlar ve vazifeli olanlarla beraber toplam 313 kişi idi. Onlar da Bedir ashâbındandır. Bunu haber alan kervan reisi Ebû Süfyan Mekke’ye adam koşturup yardım istedi.
Mekkeliler toplandılar. 900-1000 kişilik bir kalabalıkla Medîne’ye doğru ilerlediler. Kervan sapa yoldan kaçıp kurtuldu. Ebû Süfyan müşrik ordusuna geri dönülmesi için haber yolladı. Lakin onlar Müslümanları yok etmek istediler.
İki ordu Bedir denilen yerde karşılaştı. Müslümanlar galib oldular. Müslümanlardan 14 şehit düştü, müşriklerden ise 70’i öldürüldü, 70’i esir alındı.