Bir gun Hoca, gene esegini kaybeder. Eee, bu kacinci! Gayri canina ‘tak’ eder. “illalah bu tas kafalinin elinden! Aklini basina alsin da, biraz da o beni arayip bulsun!” diye soylenir. Suradan suraya adimini atmaz.
Aradan aylar, gunler gecer. Korolasi ne doner gelir, ne bir kuru selam gonderir. Gunlerden bir gun Hoca esekler basi Deli Omer’i gorur: “Bu herifin azicik kulagi deliktir. Sunun bir agzini ariyayim!” der, nasil ararsa arar. O da:
-Duymadin mi, der; senin esek Misir’a kadi oldu!
Bunu duyunca, Hoca basini sallar:
-Tevekkeli degil; ben bizim comeze ders verirken, o da kulaklarini dikip dinliyordu! der.
Mısıra Kadı Oldu
Aralık 11, 2011