İçki haramdır. Bir damlasına bile yaklaşmamak lazımdır. Fakîh Ebu’l-
Leys Semerkandî merhum şöyle buyurdu:
Sakın içkiye yaklaşma, zira onu içmekte on kötü hal vardır;
1- İçki içen deli seviyesine düşer ve çocukların bile maskarası olur. Akıllı insanlar nezdinde de kötü olarak bilinir.
2- İçki içmek aklı giderir ve malı telef eder.
3- Dostlar ve kardeşler arasında düşmanlığa sebep olur.
4- Allâhü Teâlâ’yı zikirden ve namazdan alıkoyar.
5- Zinaya sebep olur. Zira içen kişi şarhoşken bilmeyip hanımını boşayabilir.
6- İçki her kötülüğün anahtarıdır. Zira içene bütün günahları pek hafif ve kolay gösterir.
7- İçki içen fâsıklar ve günahkârlar arasına girdiğinden Hafaza meleklerine eziyet etmiş olur.
8- İçki içmenin cezasını bu dünyada çekmezse âhirette, bütün insanların, ana babası, akrabası ve dostlarının gözü önünde çeker.
9- İçen kimseye gök kapıları kapanır, dua ve iyilikleri kırk gün kabul olmaz.
10- -Allâh saklasın- son nefesde imanı tehlikeye düşürür.
Bu fena akıbetler içki içenin ölümünden önce dünyadaki cezalarıdır. Akıllı kişiye yakışan az bir dünya zevkini âhiretteki ebedî nimetlere tercih etmemektir.
Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) günlerden bir gün Cennette bir ses işitir ve “bu ses nedir?”, diye sorarlar.
“Bu senin dünyada iken içki içip de tevbe etmeden ölen ümmetlerinin sesleridir, onlar Cehennemde de sarhoştur” denir. Bundan ibret almak lazımdır ki Peygamberlerin en üstünü cehennemde olan ümmetinin halinden hayâ etti. Mü’min olan kendi peygamberini bütün peygamberler arasında mahcub etmemelidir. Cenâb-ı Hak şefâatine nâil buyursun, âmîn.